سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در این کتاب، دیدگاه‌های سه تن از متفکران برجسته‌ی الهی یعنی "جاناتان ادواردز"، هنری نیومن" و "ویلیام جیمز" را در دفاع از تاثیر شرایط اخلاقی و عاطفی در درک قوت شواهد دینی به تفصیل بازگو کرده و نقاط قوت و ضعف آن‌ها را سنجیده است. بر این اساس هر سه فیلسوف یاد شده، قلب هدایت یافته را برای درک قوت شواهد در تایید حقایق دینی لازم می‌دانند. جاناتان ادواردز می‌گوید: "عقل در عین حال که می‌تواند وجود خدا و بسیاری از صفاتش را معلوم سازد، برای دیدن شواهد واضح محتاج لطف الهی است. "هنری نیومن" به وجود نوعی استدلال قوی و معقول در کنار قیاس و استقرا اشاره می‌کند که از مصادیق استنتاج از راه بهترین تبیین است. به نظر او هرچند ایمان مبتنی بر شواهد است، اما شواهد به آسانی کشف نمی‌شوند. به نظر او برخی خصوصیات اخلاقی، نیازها، تمایلات و آرزوها مانع از درک شواهد می‌شوند. "ویلیام جیمز" نیز با مسلم فرض نمودن تاثیر علایق در اعمال دینی، تنها به این سوال می‌پردازد، که آیا این تاثیر سبب تضعیف تحقیق است یا خیر. وی اهمیت نقش اراده را در باورهای دینی آشکار می‌سازد. نگارنده با ذکر دیدگاه‌های یاد شده بر این نکته تاکید می‌ورزد که خدا را با "عقل عینی" و هم‌چنین به نحو انفسی و با قلب باید شناخت.