سبد سفارش شما خالی است!

در اخلاق اسلامی«دعا کردن» یکی از عمده‌ترین راه‌های تربیتی است، که به معنای توجه قلبی انسان به ساحت مقدس خداوند می‌باشد. در این بین ذکر و یادی که از دل بجوشد و آنگاه بر زبان جاری شود، بی‌شک برای انسان منشأ خیر و برکات خواهدبود. در کتاب حاضر ضمن اشاره به اهمیت«ذکر و دعا» و آثار مثبت آن در زندگی انسان(مانند: اجتناب از گناه، نورانیت دل و آرامش قلبی)، مطالبی در مورد جایگاه و کیفیت دعا کردن بیان شده‌است. همچنین نکته‌هایی جهت تزکیه نفس و خودسازی، روش‌های مراقبه و کنترل نفس به‌دست داده‌می‌شود. در این راستا رسول اکرم(ص) از خداوند متعال به‌عنوان«حبیب‌القلوب» یعنی«دوست قلب‌ها» یاد می‌کنند، و سرچشمه همه‌ی فضایل را ذکر خدا می‌دانند.