سبد سفارش شما خالی است!

هنر، آشکارگی زیباشناسانة تجربه‌های خودی‌شدة هنرمند در پیوند با دنیای مخاطب است و اندیشة هنر، جریان فکری جاری در هر دو عرصة تجربة وجودی هنرمند ـ مخاطب و نیز زبان آشکارگی آن تجربه است. در کتاب حاضر، خواننده با نظریة مبنای نگارنده در سامان‌بخشی یک الگوی راهبردی تحول علم و فناوری تا عرصة نهاد اندیشه و آفرینش هنر، آشنا می‌شود. جنبش پیش‌روی، معرفت‌شناختی در عرصة دانش دینی و دانش ایرانی، «گفتمان توسعة تفقه در دین‌محور» را به مثابة خاستگاه گذر به نقشة جامع علمی کشور، پیش روی می‌گذارد. الگوی مزبور، از جمله بستر شکل‌گیری سند تحول راهبردی نظام آموزشی عالی هنر، از سازمان کلان مدیریت یک نهاد دانشگاه هنر تا بازخوانی نظام آموزش و تا نظام تحقیقات فرهنگ دانشگاه و تا نظام دانشکده‌ای آن است.