سبد سفارش شما خالی است!

حمام عمومی از بناهای کهن و استوار در ایران است و برخی از آن‌ها از دوران صفویه و پیش از آن سالم و مقاوم برجای مانده‌اند. حمام عمومی علاوه بر مکان شست‌وشوی شوی تن و پاکیزگی بدن، مکانی برای آشنایی‌ها، دید و بازدیدها، مرکزی برای پخش خبر درطایفه و محله، قهر و آشتی افراد با یک‌دیگر، خرید و فروش و تصمیم‌گیری و رتق و فتق مسائل اجتماعی بوده است. در واقع تنها محلی در آبادی بوده که نقش "پاتوق" را برای مردم داشته است. حمام‌های عمومی جایی بود که همه‌ی افراد با جایگاه‌های اجتماعی و فرهنگی مختلف از توانگر و تهی‌دست، معلم و شاگرد، عالم و عامی و پیر و جوان به آن‌جا می‌رفتند. امروزه حمام‌های عمومی بر اثر نوآوری‌ها و بهره‌برداری از پیشرفت‌های تکنولوژی متروک شده‌اند و از کار بازمانده‌اند و به تعبیری جای خود را به حمام‌های خصوصی داده‌اند. نگارنده‌ی کتاب حاضر نیز به دلیل نقش‌های مختلفی که حمام‌های عمومی در جامعه‌ی گذشته داشتند به بررسی این نقش‌ها در جامعه و فرهنگ و ادب پرداخته و موضوعاتی چون گرمابه و آداب آن، آیین نظافت و حمام در ادیان، جایگاه اجتماعی و فرهنگی حمام، تحول و تغییر در حمام‌های عمومی و بهره‌گیری از فضای حمام‌های عمومی را بررسی کرده است.