ارابهی خورشید
داستانهای فارسی - قرن 14
نویسنده در این کتاب از مفهوم عشق میگوید. این مضمون درحقیقت درونمایه فلسفی دارد که در قالب داستانی به آن پرداخته شده است. اینکه چگونه با عاشق شدن بهدنبال پیدا کردن خودِ واقعیمان هستیم، و میکوشیم به زندگیمان در قامت یک عشق بیرونی، معنا ببخشیم. اما از نگاهی دیگر، چنان دچار روزمرگی شدهایم که توجهی به این مفاهیم نداریم. عشق، مهمترین و احتمالا دستمالیشدهترین موضوعی است که ما در زندگی مدرن با آن روبهرو هستیم، و پرداختن به آن در قالب یک داستانِ بلند، گاهی تنها حرکت در مرز و سطح تلقی میشود. درحالی که تعالیم دینی به ما میگویند عشق، بهانه و دلیل آفرینش است و جز آن حقیقتی وجود ندارد. در رمان «ارابهی خورشید» با تکیه بر مثلثِ مفهومیِ عشق الهی، عشق زمینی و اساطیری، به وجهی از عشق توجه شده که از یکسو آزادی و از سوی دیگر زیبایی و کمال را به ارمغان میآورد.