تنها راه
محمدبنحسن(عج)، امام دوازدهم، 255 ق. - داستان / داستانهای فارسی - قرن 14
آسیبشناسی «فرقهها» و «گروههای انحرافی» در جامعه ایران است. در این پژوهش پژوهشی در مورد برخی مدعیان دروغین امام زمان(عج) که در واقع شیادانی فرصتطلب بیش نیستند صورت گرفته و هشدارهایی به جوانان مبنی بر عدم گرایش به افراد مدعی عرفانهای دروغین داده شده است. نگارنده حکایاتی واقعی از وجود اشخاص مروج افکار انحرافی نقل میکند و ادعاهای باطل آنان را بیان کرده و تنها راه سعادت و هدایت را پیروی از دستورات پیامبر اسلام(ص) و اهلبیت ایشان عنوان کرده و مردم را به بصیرت دینی در مورد گرایش به فرقههای ضاله و مدعیان کرامت و معجزه دعوت کرده است. وی همچنین برخی ادعاهای فرقههایی مانند وهابیت مبنی بر شرک دانستن زیارت اهلبیت و توسل به آنها را مورد نقد قرار داده است.