غربخانه
داستانهای فارسی - قرن 14
«غرب خانه» در سالهای دور، در بین برخی از عشایر، به مکانی غار مانند گفته میشد که عشایر، سالمندان خود را در آن جا گذاشته و به مسیر خود ادامه میدادند. سالمندان در غرب خانه، در قشلاق بر اثر بیغذایی یا گرمای تابستان جان میدادند. کتاب حاضر دربردارنده داستانی درباره غرب خانه، به همراه تاریخچه این مسئله و مصاحبهای با یک سالمند عشایری است که از نزدیک شاهد این موضوع بوده است.