سحرآفرینیهای حافظ: تشبیهات برتر، اشارهها و تلمیحات و تخلص
عناصر شعری حافظ در عرصة تشبیهات، استعارات، ابهام و در یک کلام سحرآفرینیهایش، از او شاعری بیبدیل ساخته و اشعارش را چندبعدی نموده است. این شاعر بلندمرتبه با تاثیر و اقتباس آگاهانه از سبک کتاب وحی به گونهای به غزلیاتش شخصیت بخشیده که هر بیت به تنهایی بار معنایی ویژهای دارد، اما بیتهای تخلص، چکیده و خلاصة افکار اوست که هدف کتاب حاضر نیز نشان دادن نظریات خواجه در بیتهای تخلص است. نگارنده نخست بر تشبیهات برتر در شعر حافظ اشارهای دارد. سپس اشارهها و تلمیحات موجود در اشعار حافظ را شرح میکند. اشاره به اساطیر، باورها و آداب و رسوم، نجوم، آیات قرآنی، احادیث و روایات دینی در این اشعار نیز مورد بررسی قرار گرفته است. فصل سوم به تخلص در شعر حافظ با طرح مباحثی از جمله جایگزینی تخلص در غزلهای حافظ؛ ترتیب غزلهای با حسن تخلص؛ تساهل و تسامح حافظ؛ توبة حافظ؛ توصیههای حافظ؛ ستایش و خودستایی حافظ، هشدار، تنبه و آگاهی و.... اختصاص دارد.