سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب، سعی بر آن است خوانش تازه‌ای از سنت هرمنوتیک در اندیشه «گادامر» ارائه شود. در این راستا در بخش نخست کتاب، مخاطب پس از آشنایی اجمالی با سیر تاریخی هرمنوتیک در غرب با این مسئله مواجه می‌شود که تحول معنایی هرمنوتیک به معنای روش فهم در اندیشه پیشگامان به چه صورت بوده است. گادامر چگونه از ماهیت فهم در ساحت معرفت‌شناسی و هستی‌شناسی سخن می‌گوید و هم در نسبت با زبان چه معنایی پیدا می‌کند و آیا فهم در ساحت زبان امکان‌پذیر است؟ در بخش دوم کتاب، روش‌شناسی، ساختار معرفت‌شناسانه و هستی‌شناسانه تفکر گادامر مورد بحث قرار می‌گیرد، اینکه چرا وی به‌جای بررسی روش‌های فهم متن به بررسی ماهیت خود فهم می‌پردازد، زبان چه نقشی در فرآیند فهم ایفا می‌کند و مفهوم تاریخ‌مندی، سنت و مرجعیت در اندیشه گادامر چگونه تبیین می‌شود و وجه امتیاز هرمنوتیک گادامر نسبت به پیشگامانش چیست؟