سبد سفارش شما خالی است!

حضرت علی بن باقر (ع) ـ ملقب به سلطان علی ـ یکی از چهارده امامزادة معلوم‌النسب مدفون در ایران می‌باشد. ایشان حدود سال 113 هـ . ق به عنوان نایب خاص امام پنجم و ششم از مدینه به ایران آمدند و مامور بودند تا به ارشاد و هدایت مردم فین و کاشان و محدودة اطراف بپردازند. خلیفة وقت «هشام بن عبدالملک» وقتی از حضور امامزاده خبردار شد و او را تهدیدی برای خود دید به «ارقم‌شامی»، یکی از سرداران خود، دستور دارد تا با امامزاده وارد جنگ شود. در این جنگ، که در 27 جمادی‌الثانی 116 هـ . ق رخ داد، امامزاده با جدا شدن سر از بدن به شهادت رسیدند. طبق روایات، فاصلة شهادت ایشان از واقعة کربلا حدود 55 سال و مدفن ایشان در اردهال کاشان است. نگارنده در این کتاب، زندگی‌نامة امامزاده علی بن باقر، فرزند امام پنجم (ع) را به رشتة تحریر درآورده است.