سبد سفارش شما خالی است!

از نگاه قرآن اگرچه منزلگاه اصلی و ابدی انسان، سرای آخرت است اما دنیا نیز ارزشمند است و سرمایه‌ای برای کسب سعادت اخروی به شمار می‌آید. در این دیدگاه دنیاداری و بهره‌مندی از مواهب طبیعی و رفاه و آسایش نه تنها مذموم نیست بلکه اگر در چارچوب موازین شرعی باشد و از راه درست کسب شود، ذخیره‌ای برای آخرت خواهد بود. آن‌چه از دید قرآن مذموم است، دنیامداری است. بر اساس آیات الهی، دنیامداری موجب فراموشی خدا و در نهایت انکار خدا و معاد شده و انسان‌های دنیامدار در روز قیامت از رحمت و نعمت‌های بهشتی محروم خواهند بود. نگارنده در کتاب حاضر به بیان حقیقت دنیا و اوصاف آن از نگاه قرآن می‌پردازد و دنیاداری و دنیامداری را تحلیل می‌کند. سپس موضوع آخرت و راه‌های اثبات آن را بررسی و در پایان به رابطه‌ی دنیا و آخرت، تفاوت‌ها و شباهت‌های آن‌ها و تاثیر ایمان به آخرت در زندگی دنیا اشاره می‌کند.