سبد سفارش شما خالی است!

«گئورگ لوکاچ»، فیلسوف مجاری در این کتاب درباره «هستی‌شناسی وجود اجتماعی»، به‌ویژه بر اثر دیدگاه «دیالکتیکی هگل» و دستاوردهای فلسفی دامنه‌دارش صحبت می‌کند. لوکاچ، استنباط هگل از نقش کار در پیدایش فردیت انسان را که سرانجام در جامعه مدنی تبلور می‌یابد دنبال می‌کند و نشان می‌دهد ژرف‌ترین و انکارناپذیرترین ضابطه، مبین آن است که پیشرفت جوامع باید با «رشد بارآوری اجتماعی» سنجیده شود و «سرمایه‌داری» بزرگ‌ترین مانع چنین بارآوری است.