سبد سفارش شما خالی است!

امام حسن مجتبی (ع)، چهارمین معصوم و دومین امام شیعیان، در روز پانزدهم ماه مبارک رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه به دنیا آمد. پدر او، حضرت علی (ع) و مادرش، حضرت فاطمه زهرا (س) نام دارد. پس از شهادت امام علی (ع) در شهر کوفه، امام حسن (ع) به عنوان دومین امام شیعیان جانشین پدر گردید. او همیشه به فقرا و ناتوانان کمک می‌کرد و آن‌ها را دوست می‌داشت. ولی معاویه که در شام حکومت می‌کرد امام حسن (ع) را دشمن خود می‌دانست. معاویه برای جنگ با امام حسن (ع) لشکری را به جانب او فرستاد و از طرف دیگر، فرماندهان سپاه امام حسن (ع) را با پول فریب داد و امام (ع) تنها ماند. او برای حفظ جان شیعیان واقعی چاره‌ای جز صلح نداشت و با معاویه پیمان صلح بست. ولی معاویه باز هم راضی نشد و تصمیم گرفت با یک نقشه امام (ع) را به شهادت برساند. او به وسیله‌ی جاسوسانش، همسر امام (ع) را فریب داد و به او دستور داد تا امام (ع) را مسموم کند. بدین ترتیب امام (ع) پس از 10 سال امامت و در سن 47 سالگی به وسیله‌ی شیر، مسموم گردید و در روز 28 صفر در شهر مدینه به شهادت رسید. بدن مطهر ایشان را در بقیع به خاک سپردند. در این کتاب پس از معرفی این امام، لالایی‌هایی در این زمینه به همراه سخنانی از رسول خدا (ص) درباره‌ی حضرت علی (ع) فراهم آمده است.