موسیقیدرمانی: مقدمه، تکنیکها و کاربردها
موسیقیدرمانی
موسیقیدرمانی، استفادة تجویزشده و سازمانیافته از موسیقی برای رسیدن به اهداف درمانی، زیر نظر درمانگر آموزشدیده (موسیقیدرمانگر) است. در موسیقیدرمانی از روش غیرفعال شامل شنیدن موسیقی، و روش فعال شامل نواختن، خواندن و حرکتهای موزون و بحث و گفتوگو دربارة موسیقی استفاده میشود. در روش موسیقیدرمانی واکنشهای مختلف عاطفی، ذهنی، حسی، حرکتی و تحریکی به طور هماهنگ به کار گرفته میشود. تحقیقات نشان میدهد که موسیقی میتواند بر افسردگی و اضطراب بیماران اثر بگذارد، روابط اجتماعی بمیاران اسکیزوفرن را تقویت کند و از غمزدگی سالمندان بکاهد. به خصوص در زمینة کودکان، اثر موسیقی زیاد گزارش شده است. از این رو نگارنده در کتاب حاضر به تحقیقات دربارة موسیقیدرمانی پرداخته و با طرح سوالاتی در این زمینه، پاسخ آنها را بیان کرده است. غایت و هدف عالی موسیقی چیست؟؛ موسیقیدرمانی چه مراحلی دارد؟؛ آیا خصوصیات شخصیتی شنونده در فهم موسیقی اثر دارد؟ و اثرات روانشناختی و فیزیولوژیکی موسیقی از کدام عنصرهای آن ناشی میشود؟ از جمله مباحث مطرحشده در کتاب است.