سبد سفارش شما خالی است!

موضوع کتاب حاضر، ارتباط گفتاری، به ویژه تک‌گویی و گستردگی این فرهنگ در بین ایرانیان است. هدف از نگارش این کتاب، برطرف کردن ضعف‌های گفت‌وگو و نمایش آثار ناشی از تک‌گویی و تک‌صدایی است. تک‌گویی دارای معنای عام و خاص است. اما نگارنده در این نوشتار معنای خاص آن و اهداف، ویژگی‌ها و پیامدهایش را در نظر دارد. تک‌گویی در معنای خاص آن با «خود ـ تجویزگری» توضیح داده شده است. کتاب حاوی سه فصل و یک پی‌گفتار است، فصل او به تعریف تک‌گویی و مشاجره و ویژگی‌ها و پیش‌نیازهایش اختصاص یافته است. در فصل دوم جلوه‌هایی از تک‌گویی در فرهنگ سیاسی، اجتماعی، عرفانی و نیز ادب فارسی بیان شده است. در فصل سوم با تعریف گفت‌وگو به عنوان ارتباط کلامی خاص و پیش‌نیازهای آن، پنج اصل نظری و پنج مؤلفة عملی ارتباط گفت‌وگویانه در تضاد با پنج اصل نظری و پنج مؤلفة عملی ارتباط غیرگفت‌وگویانه، بر مبنای نظریة گفت‌وگوی دیوید بوهم، مطرح می‌شود. پی‌گفتار کتاب بحثی است و بر محور ارتباط گفت‌وگو، دموکراسی و عشق.