سبد سفارش شما خالی است!

نظریۀ دلبستگی، سومین نظریه در روان‌درمانی و نظریه‌ای وحدت‌گرا و نظامدار است و هم‌چنین نظریۀ ایده‌آلی برای تفکر دربارۀ زوجین به شمار می‌آید. این نظریه توسط جان بالبی مطرح شد. زوج اولیه که توسط بالبی و اینثورث و شاگردانش مطالعه شدند، زوج بزرگسال نبودند بلکه والد و فرزند بودند. بعدها محققان دیگر شروع به استفاده از نظریۀ دلبستگی برای اجرای پژوهش‌های خویش بر روی زوجین بزرگسال کردند. نظریۀ دلبستگی هرگز در پی آن نبوده که تبدیل به راه درمان شود، با وجود این چهارچوبی را عرضه می‌کند که در آن تحقیق و کار بالینی می‌تواند گردهم بیایند و زبان مشترکی داشته باشند. در کتاب حاضر عقاید و باورهای محققان و درمان‌گران دربارۀ دلبستگی و زوج‌درمانی و نظریۀ دلبستگی برای کارهای بالینی معرفی شده است. کتاب بر شش حوزۀ اصلی استوار است که هریک می‌توانند برای افراد، زوجین و خانواده‌ها به کار گرفته شوند. این حوزه‌ها عبارت‌اند از: پایگاه ایمنی‌بخش؛ اکتشاف و بازی؛ اعتراض و جراتمندی؛ فقدان؛ الگوهای کار درونی؛ عملکرد متفکرانه؛ و شایستگی روایت. پایگاه ایمنی‌بخش اولین و مهم‌ترین حوزه است که مفهوم‌محوری و بنیادی کتاب است.