سبد سفارش شما خالی است!

"محمد بن زکریای رازی"، معروف به جالینوس عرب، فیزیکدان، عالم کیمیا، فیلسوف و از برجسته‌ترین طبیبان اسلامی در قرن سوم و چهارم هجری است. وی در جوانی به تحصیل کیمیا (شیمی) مشغول بوده، اما به سبب آفتی که به چشمش وارد گردیده به تحصیل طب پرداخت و در این علم به شهرت فراوان رسید. سپس ریاست بیمارستان جدیدالتاسیس ری را برعهده گرفت. در اواخر عمر به سبب کثرت مطالعه و نگارش و آزمایش‌های شیمیایی کور شد. عده‌ای تالیفات او را 198 و عده‌ای کتاب‌های منسوب به او را تا 237 عدد برشمرده‌اند. وی علم کیمیا را در طب به کار برده است و می‌توان او را از بانیان طب شیمی دانست. رازی همواره، تجربه را بهتر از علم می‌دانست. وی از لحاظ فلسفی در نقطه‌ی مقابل ارسطو بود و به همین دلیل، مورد طعن پیروان ارسطو واقع گردید. رازی بر خلاف متفکران مسلمان پیرو ارسطو، امکان توفیق بین فلسفه و دین را نفی می‌کند. تالیفات او در رد مذاهب و ادیان، باعث حملات شدید مولفین دیگر شده است. وی معتقد است که تعالیم مذاهب، خلاف حقیقت و معجزات پیغمبران از جمله افسانه‌های دینی است و مذاهب، دشمن تفکر فلسفی و تحقیق علمی هستند. این اعتقادات سرانجام به کشته شدن وی انجامید. تا آن‌جا که می‌توان آن را از برجسته‌ترین نمونه‌های نخبه‌کشی در ایران به حساب آورد. اثر حاضر در قالب نمایش‌نامه به زندگی، آثار و مرگ محمد بن زکریای رازی، اختصاص یافته است.