سبد سفارش شما خالی است!

در جلد نخست از سری کتاب‌های «متفکران ماندگار» سرگذشت‌نامه‌ای از زندگی فیلسوف آلمانی «آرتور شوپنهاور» (1788-1860) ارائه شده است. شوپنهاور متفکری منزوی و رمانتیک است؛ وی به جای دل‌بستگی به هیجانات، عرفان، انقلاب‌ها، توده‌گرایی و تاریخ، نوعی رمانتیسم مبتنی بر ملال را بیان می‌کند؛ بدبینی متافیزیکی که روحیة بیزاری از زندگی را از بیخ و بن دگرگون می‌کند. او معتقد است فلسفه راهی برای گریز از ملال نیست، بلکه استحالة ملال است؛ یعنی رسیدن به بی‌تفاوتی، بدین‌ترتیب خط سیر فلسفی شوپنهاور، همچون راهی طولانی نمایان می‌شود که از میل به سکون و از ملال، به بی‌تفاوتی می‌رسد. شوپنهاور با فرا خواندن انسان‌ها به این که، طریق عزلت را به اختیار در پیش گیرند، مبلغ نوعی آرامش اضطراب‌آور است. چنین فلسفه‌ای بی‌شک، زیاده روشن‌بینانه است. در واقع فلسفة او به جای آن که پدیدارهایی را که مورد پسند زمانه است جدی بگیرد، در صدد برمی‌آید که خاستگاه ژرف این پدیدارها را نمایان سازد.