خاطرات مردم شناسان ایران
یکی از کارکردهای اساسی خاطره، ثبت مسائلی است که شاید برای آیندگان مهم باشد. خاطراتی که در هر دوره نوشته میشود، بیانگر وضعیت فرهنگی، اجتماعی و... آن دوره به شمار میآیند. علاوه بر این، خاطره خود نوعی آموزش است و این ویژگی علاوه بر آن که خاطره را به گنجی عظیم و بزرگ تبدیل میکند که گاه ارزش آن بسیار بالاتر از داستان و شعر است، آن را از کنج انزوا بیرون میآورد و به آن نقش تعلیمی میدهد. خاطره به دلیل وجه ارتباطی که با مخاطب پیدا میکند، امکان تفسیرها و برداشتهای ثانوی را در صورتهایی متفاوت فراهم میچیند. خاطره انتقال ذخایر فکری و تجزیۀ هر فرد به دیگری است. خاطرات برخی از افراد اهمیت ویژهای دارد، از جمله در کتاب حاضر که در آن سعی در ثبت و ضبط تاریخ شفاهی مردمشناسی ایران از لابهلای خاطرات پژوهشگران این رشته شده است.