سبد سفارش شما خالی است!

از زمانی که انسان خود و نقش خود را برای بقای نسلش شناخت، زن و زن بودن معنای زایش، برکت و بالیدن داشت. اولین الهه‌ها و خدایانی که بشر ساخت، جنسیت مادینه داشتند؛ چراکه مظاهر طبیعت همچون زمین، باد، باران و...، برای انسان نخستین تمثیلی از زنانگی بود. بسیاری از خدایان در طول تاریخ بشر تا زمانی که ادیان توحیدی سرود یگانگی و یکتاپرستی سَر دهند، خدابانو بودند. از «ونوس ویلندورف» در اتریش که قدمتش به 20 تا 30‌هزار سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد تا الهه‌ها و خدابانوان و مادرخدایان خوش‌قدوبالای یونان باستان همچون «ایزیس» و «آفرودیت» و «آرتمیس» و... . در این کتاب به تحلیل زندگی زنان در اساطیر ایران و یونان باستان پرداخته می‌شود و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها در دو فرهنگ مجزا، بررسی می‌گردد.