سبد سفارش شما خالی است!

"محمد بن ادریس شافعی" از پسرعموی پیامبر اکرم (ص) است که نسبش به هاشم بن عبدالمطلب (ع) می‌رسد. او در سال 150 هـ در شهر غزه به دنیا آمد از کودکی با علما و دانشمندان هم‌نشین بود و به کسب علم می‌پرداخت. در جوانی به عراق رفت و به ترویج علم حدیث و تایید مذهب اهل حدیث و سنت نبوی شریف پرداخت و احکام فقهی را از آن استنباط کرد؛ به طوری که علمای بسیاری از مذهب خود برگشته و تابع مذهب وی شدند. در سال 199 هـ به مصر رفت و آرای خود را نوشته و طرفداران بسیاری یافت. امام شافعی (ره) در آخرین روز ماه رجب سال 204 هـ در سن 54 سالگی درگذشت. مذهب امام شافعی (ره) یکی از چهار مذهب اهل سنت و جماعت است که در جهان اسلام گسترش زیادی یافته است. نگارنده در کتاب حاضر ضمن تبیین زندگی‌نامۀ این عالم بزرگوار مواعظ ایشان را در موضوعات مختلفی هم‌چون عزت و تقوا، دانش و گناهان، عقل، رستگاری، اشتیاق به علم، رضایت مردم، عواقب امور، عصبانیت و رضایت، و اهل مروت بازگو نموده است.