داوود در حنجره داشت
شصت و یک قطعه شعر با سیاق نو و با مضامین عاشقانه، اجتماعی و اخلاقی در این مجموعه گرد آمده است. برای نمونه در قطعهی آغازین میخوانیم: این گریهی مکتوب/ که از سر انگشتانم/ به دریا میریزد/ میبارد راز سالیانی را/ که اکنون در قالب گرد گرفتهای مردهاند/ و تو/ که هیچ گاه/ دل نگران پرندهای نبودهای/.....