آسیبشناسی معماری روستایی به سوی سکونتگاه مطلوب
سکونتگاههای روستایی، همچون هر پدیدهای، پیوسته در معرض تحول و دگرگونی قرار دارند. طی چند دهة اخیر، اجرای برنامهها و اقدامات متنوع توسط دستگاهها و نهادهای مختلف از یک سو و روندهای نوجویی در عرصههای اجتماعی ـ اقتصادی از دیگر سو، زمینهساز دگرگونیهایی در محیطهای روستایی شده است؛ هرچند این تحولات و دگرگونیها اغلب منشایی برونزا دارند و به واسطة رخدادهای برونی در سطوح محلی، منطقهای، ملی و جهانی پدیدار شده و میشوند. امروزه، عرصههای روستایی کشور، بیش از هر زمان دیگر، به عنوان عرصهای ناپایدار جلوهگر شدهاند. در پی این فرایند آنچه کمتر مورد توجه بوده، این واقعیت است که این گونه تجلیات در تحول کالبدی، که معمولا به عنوان تحولات فیزیکی ـ ظاهری مورد توجه قرار میگیرند، اگر به درستی شناخته و هدایت نشوند، میتوانند موجب دگرگونیهای جوهری و درون ذاتی و نیز تحولات ناخواستة اجتماعی ـ فرهنگی، محیطی ـ اکولوژیک و اقتصادی محیطهای روستایی شوند. در کتاب حاضر، آسیبشناسی معماری روستایی در ایران بررسی و مباحثی چون کالبد روستاهای ایران در عصر حاضر: بافت، مسکن، سیما و منظر روستا، بهداشت، مصالح، و زمین؛ طبیعت و جغرافیا: اقلیم، مصالح بومی و طبقهبندی اقلیمی؛ روستا و ویژگیهای جامعهشناختی؛ و روستا و شهرسازی مطرح شده است.