طریقه مرتضوی
این کتاب شامل دو رساله کوتاه در موضوع تصوف و حقانیت آن از نظر شریعت و رابطه آن با مذهب تشیع به قلم دو تن از علمای بزرگ شیعه در دوران صفویه یعنی محمدتقی مجلسی و فرزندش علامه محمدباقر مجلسی است. مقاله اول در پاسخ به مخالفان طریقت صوفیه و در دفاع از تصوف توسط محمدتقی مجلسی نوشته شده است. نویسنده با ذکر شواهد قرآنی و احادیث پیامبر (ص) به دفاع از طریقت صوفیه پرداخته و آن را طریقت پیامبران و امامان و بزرگان دین میشمارد. وی شیوه عرفانی را در مطابقت کامل با مذهب تشیع؛ و ائمه شیعه را پیشوایان این طریقه میداند و تصوف را عین تشیع میخواند. نویسنده در آخر به ایرادهایی که به مراسم و آداب صوفیه وارد شده پاسخ میدهد. مقاله دوم در واقع نامه علامه محمدباقر مجلسی است در پاسخ به سه پرسش درباره حقانیت روش حکما، مجتهدین و اخباریان و اهل تصوف، علامه مجلسی میان صوفیه اهل سنت و شیعه مذهب فوق میگذارد و تصوف حقه را طریقه صوفیان شیعه و پیروان ائمه میداند و صوفیه اهل سنت که معاند ائمه بودهاند را مذمت میکند. وی طریقه شیعیان خاص اهلبیت را ریاضت و مجاهدت و ذکر و ترک دنیا میداند و معتقد است آنان که تصوف را عموماً نفی میکنند میان صوفیه شیعه و اهلسنت فرق نگذاشتهاند و اطوار ناشایست را به همه صوفیه نسبت میدهند.