سبد سفارش شما خالی است!

جلد بیست و ششم از این مجموعه، دربرگیرنده‌ی خاطرات یک زن بهایی بازگشته به اسلام است. او در این کتاب، علت مسلمان شدن خود را شرح می‌دهد، از ماجراهای هم‌زیستی با بهاییان و سلطه‌جویی فرقه‌ای آنان سخن می‌گوید و رفتار و مناسک آن‌ها را به نقد می‌کشد. به تصریح کتاب: "نویسنده در این کتاب، به زبان روایت، از کار گسترده، هدفمند، و تخریبی بهاییان روی ذهن و ضمیر پاک کودکان پرده‌ برمی‌دارد و خواننده را به اردوهای مختلط بهاییان به منظور هنجارشکنی در جامعه‌ی مسلمانان توجه می‌دهد. هم‌چنین، به شکلی دقیق و موثر، درباره‌ی تساوی زن و مرد از دیدگاه فرقه‌ی بهائیت روایت می‌کند، و این که هردوی آن‌ها چگونه اسیر برنامه‌های تشکیلاتی بهاییت هستند... موضوع جاسوس‌پروری و مراقبت تشکیلاتی از یک‌دیگر و این که تا چه اندازه بهاییان از یک دیگر ترس دارند و نسبت به هم بی‌اعتمادند، مورد موشکافی و دقت نظر نویسنده قرار می‌گیرد. شیوع دروغ و آلودگی در میان سران بهاییت، کوچ و زندگی اجباری، حتی در تعیین مکان زندگی، چگونگی انتخاب همسر و یا جدایی از آن‌ها، از جمله مواردی است که نویسنده به آن‌ها اشاره دارد، و رفتار تشکیلاتی را در شکل‌گیری آن‌ها موثر می‌داند. همین‌طور نویسنده به خوبی از پس روایت خشنودی بهاییان از ویرانی ایران توسط عراق و بیگانگی اعضای این فرقه با مهرورزی و دوستی با دیگران، برآمده است".