اخلاق در نهجالبلاغه
علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. نهج البلاغه - اخلاق / اخلاق اسلامی / اخلاق اسلامی - جنبههای قرآنی / علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. - نقد و تفسیر
فرد و جامعه آراسته به اخلاق، مقید به پاسداشت روشها در همه حوزههای زندگیاند، و جز با روشهای اخلاقی به سوی هدفی گام نمیزنند، و حتی در سختترین اوضاع و احوال به روشهای ستمگرانه و حریمشکنانه متوسل نمیشود، که لازمه زندگی بر مبنای اخلاق، پاسداشت همه ساختار اخلاق است. امیرمؤمنان علی (ع) در سختترین اوضاع و احوال حکومت خود که گرفتار شبیخونهای معاویه به مناطق مختلف تحت اداره خویش بود، و سران و بزرگان به دلیل برآورده نشدن خواستههای ناحقشان از همراهی با حضرت کوتاهی میکردند و مردم نیز که تابع سران قبایل بودند سستی نشان می دادند، و حضرت برای همراه کردن آنان به استفاده از روشهای مستبدانه سفارش میشد، هرگز بدینسو نرفت و برای همراه کردن سران و بزرگان و بهتبع آنان مردمان، به منظور حفظ حکومت خود، هرگز به روشهای غیراخلاقی دست نزد. در این کتاب، جایگاه و اصول اخلاق در نهجالبلاغه و در کلام امام علی (ع) بررسی میشود.