سبد سفارش شما خالی است!

این متن پس از "الجماهر فی الجواهر" تالیف ابوریحان بیرونی که به عربی است، نخستین کتاب در مباحث مربوط به جواهر و فلزات و ممزوجات (آلیاژ) و تلاویحات (مینا و آنچه رنگ آن‌ها به آتش گردانیده می‌شود) به شمار می‌آید. اهمیت عمده‌ی جواهر نامه که به سال 592 هجری تالیف شده این است که مولف، هم چنین پدر و پسرش پیشنه‌ی "جوهری" داشته‌اند، یعنی زرگر و حکاک بوده‌اند. نام کتاب در سه نسخه‌ی ترکیه، قم و تاشکند، جواهر نامه‌ی نظامی است. اما در نسخه‌ی ملک (تهران) به غلط جوهرنامه‌ی نظامی نام گرفته است. مصحح کتاب پس از شناسایی مولف و اثر او، نسخه‌ها و شیوه‌ی تصحیح خود را توضیح داده است.