سبد سفارش شما خالی است!

نوشتار حاضر، درباره‌ی میزان اثرگذاری رسانه‌ها (مطبوعات، ایستگاه‌های رادیو تلویزیون، پایگاه‌های اینترنتی و به طور کلی، وسایل الکترونیکی امروزی مختص پخش پیام و برنامه و برقراری انواع ارتباط از راه دور، از جمله ارتباطات سیاسی میان سیاستمداران و گروه‌های مردم) بر شکل‌گیری سیاست و بر انواع دموکراسی، هم‌چنین درباره‌ی تاثیر اجتناب‌ناپذیر تمام این زمینه‌ها از تغییر فنی یا پیشرفت صنعتی است. نگارنده در پایان بحث، خاطرنشان می‌سازد. "رابطه‌ی آینده‌ی سیاست با رسانه‌های فراگیر، با رقابت چند سناریوی مختلف، مواجه است: سناریوی اول، متمرکز بر فناوری‌های ارتباطی جدید مانند پخش دیجیتال اطلاعات، اینترنت و شکل جدید برقراری ارتباط با اینترنت با استفاده از تلفن همراه و گیرنده‌های تلویزیونی خانگی آینده است. در این حالت، قدرت، دیگر از دست حکومت و شرکت‌های تجاری بزرگ و احزاب سیاسی خارج شده، به عالم خصوصی شهروندان منفرد به شدت تشنه‌ی مصرف کالا، انتقال خواهد یافت. سناریوی دوم، سناریوی جهانی متشکل از انسان‌های منفرد جدا افتاده از یک‌دیگر؛ افرادی بریده از اجتماعات و گروه‌ها و آسیب‌پذیر و قابل دستکاری فکری. فناوری‌های جدید، تفویض اختیار و تقسیم قدرت بین افراد را برنمی‌تابند، آن‌ها را می‌پایند و نقش مراکز محدود کننده‌ی (آزادی عمل و اندیشه) را ایفا می‌کنند. اما این فناوری‌های جدید، بخشی از یک سناریوی سوم را هم تشکیل می‌دهند؛ سناریویی که در آن قدرت حکومت، احزاب و شرکت‌های تجاری بزرگ به وسیله‌ی جنبش‌های اجتماعی هماهنگ گردیده‌ای، به کمک وسایل الکترونیکی، تهدید می‌شود.