ظهور و سقوط علویان طبرستان (تاریخ سیاسی - اجتماعی علویان طبرستان 316 - 250 ه. ق)
علویان طبرستان توانستند نخستین جنبش اجتماعی مردم بومی را با رهبری ایدئولوژیک خود در راستای تغییر وضع موجود هدایت کنند و نخستین حکومت شیعی زیدی را در ایران پی نهند (250 هـ). نگارنده در پژوهش حاضر در مقدمهی کار در پی یافتن پاسخ پرسشهایی مثل چگونگی ورود علویان به ایران و نفوذ آنان در آن سوی البرز و چگونگی استقرار حکومتی مستقل در طبرستان است. همچنین به دنبال این است که علل دچار شدن این حکومت به فترت را با توجه به نقش ناصرالحق (اطروش) در احیای آن جستوجو کند. فصلی از کتاب به زیدیان و عقاید آنان اختصاص یافته و سپس به چگونگی و چرایی موضعگیری حکومتهای از پیش تاسیس شدهی ایرانی چون طاهریان، صفاریان و سامانیان در آن منطقه و مناطق مجاور در برابر تاسیس حکومت علویان اشاره دارد. محور این بررسی روابط دستگاه خلفای عباسی با علویان طبرستان است. مطالعه و بررسی زندگانی، تلاشهای عقیدتی، سیاسی، شیوهی رهبری و آثار علمی اطروش، فصل آخر کتاب را تشکیل میدهد. نویسنده معتقد است که تاسیس حکومت علویان طبرستان نمونهای آشکار از نتیجه و دستاورد تلاش توامان رنجیدگان بومی و غیر بومی همدرد در مقابله با خلافت عباسیان است که پس از آن نیز بنا به مقتضایات زمان و مکان و درگسترهی تاریخ ایران عینیت بیشتری یافت و نمایی از اختلاط اندیشههای شیعی و جنبشهای مردمی را به نمایش گذارد.