سبد سفارش شما خالی است!

جهان هنر، یک جهان زبیا شناختی نیست؛ بلکه مجموعه‌ای از نیروها و عوامل مختلف انسانی است و هنرمندان تنها یکی از اجزای تشکیل دهنده هنر هستند. بررسی شعر و موسیقی در جامعه شناسی هنر، جایگاه خاصی دارد و در شناخت معانی ذهنی و عینی افراد، گروه‌ها، جوامع در پویایی و دینامک بودن و شدن جامعه اهمیت به سزایی می‌یابد. امروز نه تنها ادبیات ایران از اندیشه لطیف عاطفی و وحدت بخش فاصله گرفته و بیشتر حالت سلبی و انفصالی یافته؛ بلکه موسیقی ایرانی، «به خصوص موسیقی محلی و مردمی» در میان بخش عمده‌ای از جوانان به ناگهان و با گسیختگی قابل تاملی به موسیقی سرگشته‌ای به نام موسیقی «پاپ» تبدیل شده که شاید بسیاری از علاقه‌مندان آن نمی‌دانند که معنای کلمه «پاپ» چیست و خصوصیات این موسیقی کدام است. روی آوردن خیلی از جوانان اهل موسیقی به سمت ارائه موسیقی زیرزمینی که گسترش رسانه‌ها و همین طور فناوری صوتی وتصویری به ترویج آن دامن زده است، نه نت‌های موسیقی بلکه در فرهنگ مردم ادبیات عامیانه به فراموشی نسبی سپرده شده است. کتاب حاضر در 9 فصل تدوین شده است: اهمیت شعر و موسیقی، فرایند تاریخی ادبیات ایران، هنر موسیقی ایرانی، موسیقی در شعر، از محورهای اصلی کتاب است.