سبد سفارش شما خالی است!

"اشترنامه"، سومین مثنوی از پنج گنج محمد حسین معروف به حسینی شیرازی است که در وزن "مفتعلن مفتعلن فاعلن" (بحر سریع مطوی مکشوف) سروده شده است. این منظومه‌ی عرفانی که در میان عشق، سلوک و مشکلات طریقت است، از یک مقدمه‌ی بلند و چهل مقاله فراهم آمده است و از دیدگاه ساختاری با مثنوی مهر و ماه ـ دومین منظومه از پنج گنج حسینی ـ همانندی آشکار دارد. هریک از این مقاله‌های چهل‌گانه از سه بخش تشکیل شده است: نخست بخش منثور؛ دوم بخش اولیه‌ی منظوم که با عبارت خیزشتربان که... آغاز شده است؛ و بخش سوم که بیان حکایتی منظوم در پیوند با موضوع همان مقاله است. شتر توصیف شده در این اشترنامه را در بسیاری موارد می‌توان نمادی از نفس، جسم، و تن به شمار آورد. در مقاله‌ی چهاردهم این نماد، بسیار روشن و آشکار بازنمود شده است. در مقاله‌ی یاد شده، شاعر از شتربان درخواست می‌کند که بر شتر او بار اضافی بنهد تا سرکشی‌های او مهار شود و دلداده را به دلدار برساند. کتاب حاضر، تصحیحی است از "اشترنامه‌ی" حسینی که بر اساس نسخه‌ی کتابخانه‌ی علامه طباطبایی و پس ازمقابله با نسخه‌ی کتابخانه‌ی ملک و چاپ سنگی اشترنامه سامان یافته است.