درآمدی بر تربیت سیاسی
اسلام و سیاست / اسلام - مطالب گونهگون / اخلاق اسلامی
هفدهمین شماره از مجموعهی "دغدغههای جوان پویا"، تحت این عناوین فراهم آمده است: مفاهیم اساسی تربیت و سیاست، رابطهی تربیت و سیاست، تربیت سیاسی و هویت جنسی، عوامل تربیت سیاسی، و تربیت سیاسی و دین. به تصریح نگارنده: "تربیت سیاسی عبارت است از فعالیتی منظم و مستمر برای شکوفا نمودن استعدادهای آدمیان جهت تولید، کسب، حفظ و توزیع قدرت سیاسی، دولت و حکومت و یا نظارت بر آن". وی در یک نگاه مقایسهای بین تاثیرتربیت بر سیاست و به عکس معتقد است که اگر تاثیر تربیت بر سیاست، منتج به تاثیر بدنهی جامعه بر مجریان و صاحبان و متولیان قدرت میگردد، در تاثیر سیاست بر تربیت، این نخبگان سیاسیاند که بر بدنه و بر آحاد جامعه و پرورش دادن استعدادهای آن موثرند. اگر تاثیر تربیت بر سیاست، عمیق، ریشهدار ولی درازمدت است، تاثیر سیاست بر تربیت گرچه سطحیتر و زودگذرتر، اما سریع، قطعی و جدی است. اگر در تاثیر تربیت بر سیاست، اجتماع نخبگان فکری، فرهنگی، سیاسی و... لازم است که دیر حاصل است و سخت نتیجه میدهد، نخبگان سیاسی برای تاثیرگذاری بر تربیت جامعه، زودتر به سیاستگذاری و تصمیمگیری و ابلاغ و اجرا میرسند. نگارنده به نکاتی چند به عنوان نتیجهگیری بحث، تاکید میکند که بدینقرار است: "گرچه زنان در طول تاریخ از قدرت سیاسی و حکومتی فاصله داشتهاند ولی این نکته حکایت از آن ندارد که زنان از استعداد کمتری برای آموزش سیاسی و تربیت سیاسی برخوردارند؛ عقل و عدل اقتضا میکند که زنان و مردان، تربیت سیاسی مساوی و مشابه ببینند؛ ممکن است زن و مرد، استعداد متفاوت برای تربیت سیاسی داشته باشند، اما اساس این نکته به هویت جنسی بازنمیگردد بلکه به هویت انسانی مربوط است". معرفی و شرح عوامل تربیت سیاسی در سه سطح خانواده، نهادهای جامعهی مدنی و عوامل سیاسی از دیگر مباحث کتاب به شمار میآید.