سبد سفارش شما خالی است!

از بین 114 سوره قرآن مجید که هریک به مناسبت‌های مختلفی نام‌گذاری گردیده، سوره‌ای به نام "لقمان" است که درتواریخ به نام لقمان حکیم معروف است و حکیم بودن آن بزرگوار بسته به موهبتی است الهی که خداوند یک باره به وی کرامت فرمود و علت آن، راست‌گویی، ادای امانت، چشم‌پوشی از ناروا، دم فروبستن از بیهوده و عفت نگه داشتن در خوراک و در کل تقوا و پرهیزگاری است. لقمان از عموزادگان حضرت ابراهیم (ع)، غلامی سیاه‌چهره از اهالی حبشه بود با دلی مالامال از یقین و باور به خدای متعال که متحمل زحمت بسیاری در ارشاد خلق می‌شد. وی در نصایح خود از لزوم تقوای الهی و ستیز با نفس، صبر بر مصائب، پرهیز از شرک به خداوند، بر پا داشتن نماز، امر به معروف و نهی از منکر و... سخن می‌گوید. نگارنده در کتاب حاضر به منظور آشنایی مخاطبان با شخصیت لقمان حکیم و نصایح او به معرفی این شخصیت فرزانه از دیدگاه منابع اسلامی نظیر تفسیر نمونه، تفسیر المیزان، قصص قرآن هم‌چنین فرهنگ دهخدا و منابع دیگر پرداخته است. کتاب، حاصل بهره‌گیری نگارنده از کلاس‌های اخلاق و تفسیر قرآن کریم «محمد پیراینده» ـ معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی ـ است.