سبد سفارش شما خالی است!

دسترسی عادلانه به زمین و استفاده بهینه از آن یکی از مؤلفه‌های اساسی توسعه پایدار و عدالت اجتماعی محسوب می‌شود که محتوای اصلی آن ایجاد تعادل میان ابعاد اقتصادی- اجتماعی و کالبدی توسعه و ابعاد بوم‌شناختی آن است. زمین و فضا یک منبع عمومی حیاتی، محدود و یک ثروت همگانی و کالای تجدیدناپذیر محسوب می‌شود که استفاده از آن باید هرچه بیشتر در راستای تأمین نیازمندی‌ها و منافع عمومی در حال و آینده تحت نظارت مدیریت سنجیده و خردمندانه قرار گیرد. در کتاب حاضر اثرات کاربری اراضی و تراکم ساختمانی در طرح‌های توسعه شهری مورد بررسی قرار گرفته است.