مائدههای زمینی و مائدههای تازه
داستانهای فرانسه - قرن 20م.
کتاب حاضر، رمانی است که قالبهای مختلفی به خود گرفته است: نظم، نثر شعرگونه، سفرنامه، شرححال و گفتوگو. اگرچه در این رمان، المانهای داستانپردازی و خودزندگینامه بسیار واضح و آشکار به چشم میخورد، اما رمان مائدههای زمینی و مائدههای تازه بیشتر بهعنوان اثری فلسفی در نظر گرفته میشود. این عنوان شامل دو بخش است که با فاصله زمانی چهلساله نسبت به هم نوشته شدهاند. بخش اول زمانی نوشته شد که آندره ژید در حال بهبودی از یک بیماری کشنده بود. نویسنده از طریق نظمی فاخر و در قالب سفرنامه، داستان بازدیدش از جنوب ایتالیا، مزرعهای در نورماندی و مکانهای مختلفی در آفریقای شمالی را بازگو میکند. جانمایه اصلی این بخش، زندگی در لحظهی حال و در آغوش کشیدن احساسات و تجارب تلخ و شیرین زندگی است. بخش دوم که در دههی ششم زندگی آندره ژید (André Gide) به نگارش درآمد، تأیید و تأکیدی بر فلسفهی دوران جوانی ژید و تفسیری جامع از مفاهیم مذهبی و سیاسی این فلسفه است.