نخل بلند قامت نخلستان پژوهشی پیرامون زندگی، اندیشه و اشعار منوچهر آتشی
نکتهای که اشعار "منوچهر آتشی" را قابل تامل میکند، این است که وی با وجود پیروی از نیما در سرودن شعر نو، سبک و روشی نوین دارد. وی تمام دانش خود را با فرهنگ و سنن بومی زادگاهش درهم میآمیزد و در نتیجۀ آن شعری میسراید که او را نسبت به تمامی همراهانش در این وادی برتر جلوه میدهد. شعر آتشی را میتوان به دورههای مختلفی تقسیم کرد: دورۀ کتابهای آهنگ دیگر، آواز خاک و دیدار در خلق که دوران تثبیت و ارائۀ شخصیت شعری او یا دورۀ بومیگرایی اختصاصی و ناگزیر اوست و در زبانی حماسی، که گاه تغزلی نیز میشود، متبلور است؛ دورۀ کتابهای وصف گلسوری، گندم و گیلاس، زیباتر از شکل قدیم جهان و چه تلخ است این سیب که دورۀ بازیافت خویش و فوران پختگی و دورهای که زبان در گرایش تعزلی او تلطیف میشود. در میانۀ این دو دورۀ پربار زندگی شاعر، فاصلهای نسبتا طولانی وجود دارد که در آن اشعار شاعر چندان خلاقیت و اعتباری ندارد. در پژوهش حاضر آثار و افکار منوچهر آتشی با نگاهی کوتاه به شعر فارسی در دورۀ معاصر تحلیل و توصیف میشود. بر این اساس پس از ذکر کلیات، از آثار تحولات ادبی و به وجود آمدن شعر نو به وسیلۀ نیما یوشیج، همچنین تقسیمبندیهای شعر نیمایی سخن رفته است. بخش سوم کتاب مروری کوتاه بر تاریخچۀ بوشهر (زادگاه منوچهر آتشی)، عناصر و مضامین شعر جنوب و شرح حال و افکار و آثار منوچهر آتشی است. بخش بعدی کتاب به بررسی آثار منظوم شاعر اختصاص یافته است. خاطراتی از این شاعر فقید و آتشی به روایت تصویر از دیگر بخشهای کتاب است.