سبد سفارش شما خالی است!

نخستین داستان نسبتا بلند جلال آل احمد است با شروعی به سبک قصه های سنتی ایرانی، ( یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچکس نبود) این داستان به بیان شکست مبارزات سیاسی سالهای 29 تا 31 حزبی پرداخته است.داستان کوتاه و انتقادی و برانگیزاننده ای که جلال آل احمد نوشته است با تشبیهاتی بی نظیر که جامعه و مردم را به کندو، و زنبورهای آن را سردمداران گوش به فرمان و از خود باخته و ظالم را مورچه ها و کشورهای استعمار گر را انسان طماعی که به دنبال عسل بیشتر ظرفی از شیره به جای می گذارد و تمامی عسل ها را تا آخرین قطره می برد، نشان داده است و تصمیمی که زنبورها می گیرند، به طور غیرمستقیم فریادی برای بیداری است.