سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، پژوهشی تاریخی است که محدوده زمانی و مکانی در آن دارای اهمیت است. محدوده زمانی قرن هشتم تا دوازدهم هجری قمری نسبت به ادوار پیشین و حتی پس‌ازآن از اهمیت خاصی برخوردار است. چون به دلیل وجود عوامل دافعه فراوان در ایران مانند حمله مغول، دوره فترت سقوط ایلخانان تا ظهور صفویه به‌ویژه حملات تیمور و نیز اقدامات و سیاست‌های اعمال شده توسط برخی پادشاهان صفویه مهاجرت نخبگان ایرانی به هند سرعت بیشتری پیدا کرد. از طرف دیگر عوامل جاذبه در شبه‌قاره هند به‌ویژه در دولت گورکانیان موجب جذب بسیاری از نخبگان ایرانی به دربار سلاطین هندی گردید. محدوده مکانی شمال هند نیز ازاین‌جهت حائز اهمیت است که برخلاف جنوب شبه‌قاره که علی‌رغم حضور ایرانیان مهاجر بیشتر متأثر از اعراب و فرهنگ عربی بود و در مظاهر مختلف تمدنی از تمدن یمن، عدن و شبه‌جزیره عربستان تأثیر پذیرفته بود شمال هند نخستین کانون پذیرش ایرانیان مهاجر و نخبگان ایرانی بود و درواقع این بخش از هند مسیر اصلی ورود ایرانیان به این سرزمین محسوب می‌شد.