سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی گسترده و مستند در شناسایی اسلوب ادبی و بیانی قرآن و قواعد و اصول و فنون پیشرفته آن از دیدگاه علم بدیع است. در این علم قواعد و صنایع به دو گروه صنایع لفظی و معنوی تقسیم شده است. نویسنده به تبیین همه فنون و صنایع بدیعی پرداخته و شواهد و نمونههای قرآنی را با توضیح و مشخص کردن محل مورد استشهاد با تعابیر و عبارات متون کهن و اشعار شاعران طراز اول زبان عربی مقایسه کرده است. برخی از قواعد بدیعی به کار رفته در قرآن عبارتند از: جناس، سجع، تصحیف، طباق، مقابله، توریه، اعتراص، موازنه، مبالغه، مساوات، تقسیم، تجاهل العارف، لف و نشر، ارسال المثل، تهذیب، اختتام، براعة استهلال و ترشیح. در پایان فهارس فنی آیات، احادیث، اشعار و مصادر تهیه شده است.