ارگونومی کلان
مهندسی انسانی
«ارگونومی کلان یا سطح مشترک کار، ماشین، محیط، سازمان، انسان»، رویکردی انسانگرا برای مدیریت و طراحی سازمان و متناسب نمودن سیستم کار با انسان از طریق استفاده از پتانسیل فکری و اندیشهای انسانهای مرتبط با سازمان میباشد. همافزایی در یک سیستم و اینکه کلیت عملکرد آن تا چه حد فراتر از مجموع عملکرد اجزای تشکیلدهنده آن است بستگی به میزان و درجه هماهنگی بین اجزای سیستم مورد نظر دارد هرچه هماهنگی منطقیتر باشد باعث بهتر شدن عملکرد کل سیستم و ارتقای شاخص بهرهوری و کیفیت زندگی کاری خواهد شد. این مهم مستلزم آنالیز و طراحی سازمان بر اساس مفاهیم و دانش ارگونومی کلان است که در این کتاب به آنها پرداخته شده است.