سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی قرآنی و روایی در زمینه معیارهای سعادت و ویژگی‌های سعادتمندان حقیقی است. در این نوشتار سعی شده است سیره و سخنان معصومین در تشویق مردم نسبت به تهذیب نفس و انجام طاعت و بندگی شایسته خداوند متعال برای دستیابی به سعادت، ترسیم شده و مهمترین راهبردهای جویندگان کمال و طالبان سعادت در پرتو علم و عمل به خوبی‌ها بیان شود. نگارنده ضمن ارایه مفهومی از واژه سعادت در لغت و اصطلاح اهل فن، اموری مانند علم و دانش، ولایت‌مداری در پرتو محبت و اطاعت اهل‌بیت(ع)، رسیدن به یقین، درک فرصت و استفاده صحیح از آن، خدمت‌گزاری به مردم، قناعت‌پیشگی، سخاوت و بخشندگی، عشق‌ورزی به امام حسین(ع)، ترک گناه و تلاش برای جبران آن، زهدورزی و پارسایی، پرهیزگاری و رعایت تقوا، شب‌زنده‌داری و تهجد، شکرگزاری از نعمت‌های مادی و معنوی خداوند متعال، صبر و شکیبایی در امور مختلف و مصایب دنیوی، خشنودی از خدا و رسیدن به مقام رضا، خوش‌گمانی به خدا و خلق خدا، داشتن اخلاص در فکر و عمل، ذکر دایمی خدا، فروتنی و خشوع و داشتن حسن عاقبت را از مهمترین ویژگی‌های اهل سعادت خوانده و از منظری قرآنی و روایی آثار دنیوی و اخروی داشتن چنین صفاتی را بیان نموده است.