گویش لری از منظر شاهنامه فردوسی با ضمیمه اسامی
گویش لری عموماً از گروه زبانهای ایرانی جنوب غربی است و از لحاظ ساخت دستوری و واژگانی با فارسی نو پیوند نزدیک دارد. این لهجه با الگوی هجایی فارسی تفاوتی ندارد. به نظر نویسنده این کتاب ساخت دستوری این گویش نشان دهنده آن است که دقیقاً از فارسی ساسانی که خود دنباله فارسی باستان میباشد منشعب شده است. نویسنده تعدادی از کلمات و ترکیبات این گویش را در ابیات و اشعار شاهنامه فردوسی شناسایی و معادلیابی نموده است.