تاریخ سیاسی خوارج شمال آفریقا در سدههای اول و دوم هجری
بررسی علل گسترش فرقههای «خوارج» در شمال «آفریقا» و تحلیل تاریخی آن است. در این اثر که جهت دانشجویان و محققان رشتههای تاریخ اسلام و تاریخ تمدن اسلامی نگاشته شده است، ضمن بیان برخی از مهمترین عقاید خوارج، علل گرایش بربرها به فرقههای مختلف خوارج و ابعاد و ریشههای جغرافیایی، تاریخی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی این مساله پرداخته شده و انگیزههای تبلیغی خوارج برای گسترش اندیشه خارجیگری بیان گردیده است. نویسنده علت موفقیت نسبی گسترش تفکرات خارجیگری در شمال آفریقا مانند طرابلس و مغرب (مراکش) و زمینههای پذیرش این نوع تفکر در این منطقه از آفریقا را دور بودن این منطقه از مرکز حکومتهای اسلامی در قرون اول و دوم هجری یعنی دمشق و بغداد عنوان کرده و ضعف سلطه سیاسی و اجتماعی امویان و عباسیان را نیز عامل دیگری برای رشد و گسترش تفکرات خارجیگری دانسته است. نویسنده همچنین کوشیده است با تکیه بر دادههای منابع، فرایند شکلگیری این نوع از حکومتها را در مقاطعی از تاریخ اسلام بازکاوی نماید.