سبد سفارش شما خالی است!

«مارسلین لوریدان ایونس» در 13 آوریل سال 1944 همراه پدرش به «آشویتس - بیرکنائو تبعید و در 10مه‌‌ سال 1945 به ‌دست ارتش سرخ آزاد می‌شود. اما پدرش مثل 45 عضو دیگر خانواده و خویشانش هرگز از اردوگاه‌ها بازنمی‌گردد. مارسلین 70 سال بعد، با کتاب «و تو برنگشتی»، دوران هولناک اسارت و زندگی پس از آن را برای پدر از‌دست‌رفته‌اش روایت می‌کند. در بخشی از این کتاب می‌خوانید: «دیگر از گاز خبری نبود. دیگر دهانه‌ی گشوده‌ای در کار نبود که بتوانند دقیقه‌به‌دقیقه ما را درون آن بیندازند. ما دختران بیرکنائو از بزرگ‌ترین مرکز قتل‌عام نجات پیدا کرده بودیم. دیگر دودکشی در کار نبود. نه کوره‌ی جسدسوزی، نه بوی جسدهایی که جزغاله می‌شد. برای همین بود که من، با اینکه مثل بید می‌لرزیدم، زیر چادرهایی که میان برف برپا کرده بودیم آواز می‌خواندم...».