سبد سفارش شما خالی است!

امروزه فشارهای زیادی بر والدین وارد می‌شود، مبنی بر این که باید کودک را به مجرد مشاهدة برخی ناسازگاری‌ها، برای درمان، نزد روان‌شناس یا روان‌کاو برد و یا حتی دارودرمانی را آغاز کرد. این فشارهای احتمالی موجب می‌شود تا حس ناتوانی و یا شکست در وجود والدین شدت گیرد، زیرا نزد خود تصور می‌کنند که تعلیم و تربیت کودک وظیفة آنهاست، نه کس دیگری. در واقع مشکل والدین این است که وقتی کودکی دچار مشکلات رفتاری می‌شود، نمی‌دانند از کدام‌یک از این دو جریان کاملا متناقض، یعنی رفتن یا نرفتن نزد روان‌شناس، پیروی کنند. به نظر نگارنده، والدین بیش از هرگونه تصمیمی باید دو روش مذکور را به خوبی بشناسند، زیرا طبیعی است که نوع درمان می‌تواند بر سرنوشت کودک تاثیرگذار باشد. نگارنده در کتاب حاضر سعی کرده است تا معاجلات گوناگون نظیر: روان‌درمانی، روان‌کاوی، پسکودرام یا روان‌نمایش را که علم روان‌شناسی برای ناهنجاری‌های رفتاری ارائه کرده است، شرح دهد، تا والدین بتوانند با درک صحیحی از نوع رفتار فرزندانشان، تصمیم بگیرند که به روان‌شناس مراجعه کنند یا نه. لازم به ذکر است، تمامی مطالب کتاب، با تکیه بر تجربیات نگارنده در این زمینه ارائه شده است.