سبد سفارش شما خالی است!

منطق فازی، منطقی ظاهراً جدلی است که در آن به بهانة ردّ اصل «امتناع تناقص صوری ـ ارسطویی»، اصل «امتناع تحول و دگرگونی» اثبات می‌شود. این منطق معتقد است که بین «است»‌ و «نیست» و اصولاً میان «تضادها» بی‌نهایت سایه‌های خاکستری (امکان) وجود دارد. به عبارت بهتر، این منطق تغییرات را فقط در شکل کمّی‌اش می‌بیند. در کتاب حاضر، ضمن معرفی منطق فازی و واضع آن، نقدی بر کتاب «سایه‌های واقعیت»، نوشتة «باب بیشاپ»، متخلص به دکتر «لاجیک»، یکی از شارحان پر سر و صدای این منطق، نگاشته و ارائه شده است.