معناشناسی پیشنمونهای درزمانی: بحثی در واژگانشناسی تاریخی
دگرگونی زبان / معنیشناسی تاریخی / دستور زبانشناختی
این کتاب بازتاب بیش از یک دهه پرداختن به «معناشناسی در زمانی» است. در این کتاب ابتدا معناشناسی شناختی، معرفی میشود و چهار مشخصه ساختاری مقولاتی که به صورت پیشنمونهای سازماندهی شدهاند، بازشناسی میشود. سپس این پرسش مطرح میشود که آیا این ویژگیهای پیشنمونه بنیاد تغییر معنایی میتوانند، نه تنها در توصیف تغییرات معنایی، بلکه در طبقهبندی آنها نیز نقشی داشته باشند. در این مقال طبقهبندی کارکردی از گونه تغییر معنایی ارائه شده که ناظر بر نقش پیشنمونگی در انگارهای از تبدیلات معنایی است. در ادامه نویسنده توجه خود را به سطح فرانظری معطوف میکند و نشان میدهد که ورود مفهوم پیشنمونه بنیاد ساختار مقولهای، تغییر عمدهای در نظریه و روششناسی معناشناسی تاریخی ایجاد میکند. در پایان موضع روششناختی و نظری نظریه «پیشنمونهای در زمانی» در مقابل تاریخ این رشته قرار داده میشود و این ایده مطرح میگردد که نظریه پیشنمونه، بازگشتی است به سنت هرمنوتیکی معناشناسی تاریخی پیشاساختارگرایانه که بر صحنه معناشناسی زبانشناختی حکمفرما بوده است.