امر غریب
روانکاوی
امر غریب، تجربه رازگونی است که نه یکسره با ترس و وحشت انطباق دارد و نه به آشنا پنداری تقلیل مییابد؛ حس و حال غریب و ناجوری است که سوژه ابزار ادراکیِ پسندها برای طبقه بندی آن در اختیار ندارد و از این رو چنان پسماندی فهم ناشدنی از ساختار خودآگاهی بیرون میماند. به رغم آنکه ادبیات رمانتیک در اشاره به این تجربه پیشگام بوده است، فروید اما مهمترین متفکری است که در جستار امر غریب در بافتی روانکاوانه، پرتابی در ماهیت تاریک آن میتاباند. او نشان میدهد که تجربه غرابت رازگون بیش از هر چیز دال بر خانه آشنای آغازینی است که تنها به واسطه فرایند سرکوب بیگانه شده است.