جاودانگی
داستانهای کوتاه فارسی - ایران - قرن 14 / جاودانگی در ادبیات
در این داستان تعدادی پروانه زیبا با هم به تفریح میروند و وارد رودخانهای میشوند که در آنجا چند پروانه خشک شده را پشت یک قاب شیشهای میبینند. پروانه آبی از جاودانگی آن پروانهها لذت میبرد و تصمیم میگیرد که او نیز مانند آنها جاودانه شود. در این داستان به این نکته تاکید میشود که جاودانگی واقعی به داشتن ظاهری زیبا نیست بلکه رفتار و اعمال هستند که باعث جاودانگی میشوند.