سبد سفارش شما خالی است!

رسول خدا (ص) می‌فرمایند: "هرکس قرآن را با آداب و شرایطش تلاوت کند خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام می‌گرداند و از جای خود برنمی‌خیزد مگر آن‌که گناهان او و پدر و مادرش آمرزیده می‌شود، و به هر سوره‌ای که قرائت کند شهری در بهشت به او عطا می‌کند". با این همه تعاریفی که از قرآن شده و لذاتی که از قرائت قرآن ذکر شده است، عده‌ی بی‌شماری این لذات و تجلیات را درک نمی‌کنند. در این کتاب آداب باطنی قرائت قرآن از زبان ائمه و امامان بیان می‌گردد. امام صادق (ع) قاری قرآن را محتاج سه چیز می‌داند: قلب خاشع، بدن فارغ و مکان خلوت، از دیگر شرایط ذکر شده‌ی قاری قرآن عبارت است از: طهارت، اجتناب‌ از معاصی و عمل به قرآن، متخلص به اخلاق قرآن، تفکر و تدبر در قرآن، تبری، رغبت به فهم مطالب قرآن، خواندن قرآن با حالت حزن و اندوه و برداشتن موانع فهم قرآن از سر راه. مولف به عنوان حسن ختام کتاب خطبه‌ای از امیرالمومنین علی (ع) آورده است که چگونه آن حضرت از قرآن یاد می‌فرماید و نگرانی خود را از عدم عمل به قرآن ابراز می‌دارد.